تنبور لکستان

رامتین کاکاوندی در کتاب تنبور لکستان، مبحث موسیقی مقامی تنبور لکستان و قوائد چگونگی طرز تنبور‌نوازی دوره مذکور شرح می‌دهد و با شیوه راه و روش نواختن امامقلی امامی، سید قدرت مشعشعی، سید حسن خان بیگی و چند تن دیگر که از برجسته‌ترین نوازندگان تنبور و میراث‌دار فرهنگ موسیقایی آن حوزه بوده‌اند، مقام‌های آن دوره را تجزیه و تحلیل و وضع و حالت پیدایش مقام‌ها را با طرز رسم ایشان، آوانگاری می‌کند.

مقام‌های آوانگاری شده کتاب تنبور لکستان، برداشتی، از شیوه مقام‌نوازی استادان مذکور است، به سه دلیل:
۱. چون ذات موسیقی مقامی براساس بداهه است و تمامی مقام‌ها به صورت سینه به سینه منتقل شده‌اند و طبیعتا به موسم انتقال، دخل و تصرف نوازنده نیز میسر بوده؛ اینان نیز از این حاجت مستثنی نبوده‌اند و پس از احاطه پیدا کردن در این امور، بیانگر روایت خویش شده‌اند.
۲. اساس موسیقی مقامی تنبور، تکرار، دوباره گفتن یا به دفعات انجام دادن است؛ خواه، تکرار در گردش ملودی و نغمات باشد، خواه در ریتم، ضرب یا ادوار؛ و با بررسی آثار ایشان ملتفت خواهیم شد که اینان نیز در اجرای مقام‌ها از عامل تکرار، در ملودی و ریتم، به دفعات استفاده کرده‌اند.
۳. سومین سبب تفاوت بارز میان منطقه لکستان و دیگر مناطق رواج تنبور: وام‌گیری از مجموعه ابزارهای آوایی، ملودیک، نغمگی، ضربی، فواصلی و ریتمیک موسیقی فولکلوریک منطقه لرستان و لکستان است، که قالب ارائه آن ابزارها توسط سازهای سورنا، کمانچه، تمبک، دهل و ... بوده است و به عنوان مثال این نگرش، به وفور در مقام‌های نواخته شده امامی دیده می‌شود؛ یعنی بهره‌گیری از فواصل، ریتم و تکنیک‌های سازهای اجرا کننده موسیقی فولکلوریک لرستان و لکستان و ادغام آن ابزارها با موسیقی مقامی تنبور.

کتاب تنبور لکستان اثر رامتین کاکاوندی در ۷۶ صفحه توسط نشر عارف منتشر شده است.