سازشناسی کاربردی

تمرکز کتاب سازشناسی کاربردی بر توضیح ویژگی‌ها، توانایی‌ها، قابلیت‌های اجرایی و محدودیت‌های هر یک از سازهای موسیقی کلاسیک ایران است، به نحوی که آهنگسازان و نوازندگان را قادر سازد تا با آگاهی یافتن از توانایی‌های حقیقی هر ساز و امکانات اجرایی آن به ساخت و اجرای قطعات خود بپردازند. طبیعتا برخی از نوازندگان حرفه‌ای، توانایی اجرای تکنیک‌های منحصر به فردی را دارند، اما آنچه در کتاب سازشناسی کاربردی بررسی شده است، تکنیک‌های رایج و فراگیری است که اغلب نوازندگان از آن‌ها استفاده می‌کنند.

در نگارش کتاب سازشناسی کاربردی ابتدا سازها به چهار خانواده مختلف دسته‌بندی و هریک به تفکیک بررسی شده‌اند. در آغاز معرفی و بررسی هر ساز، اطلاعات موجود و دانستنی‌های رایج آن نگاشته و پس از آن به موارد تکمیلی منطبق با تحقیقات پرداخته شده است تا کلیتی چشمگیر شکل بگیرد. سپس اطلاعات ساز مورد نظر با چند تن از متخصصان آن ساز بررسی گردیده تا نتیجه نهایی با کمترین خطا ارائه شود. یکی از مشکلات بزرگ در نگارش کتاب سازشناسی کاربردی یکسان نبودن شیوه علامت‌گذاری با نگارش تکنیک‌های خاص هر ساز بود. در نتیجه مجید کولیوند علامت‌ها را برای انسجام و یکدستی بیشتر براساس معیارهای بین المللیِ نام‌گذاری و رایج‌ترین علامت‌های به کار رفته در بین نوازندگان انتخاب کرده است.

ناهماهنگی در شیوه‌های نوازندگی و کوک، در بین معدود نوازندگان انواع قیچک و همچنین موجود نبودن کتاب یا اثری درباره این سازها، چالش بزرگی را برای نگارنده ایجاد کرد که در نهایت با همفکری و همکاری دوستان سعی بر فائق آمدن بر این چالش و ارائه مطالبی یکدست گردید.

ساز کمانچه را در تصور رایج انتقالی می‌دانند و تمامی نت‌های موجود در کتاب‌ها نیز با این تصور نگاشته شده است. اما در کتاب سازشناسی کاربردی در تحلیل کاملا متفاوتی، این ساز غیرانتقالی دانسته شده و در آن تمامی نت‌های برگرفته از کتاب‌های آموزشی بر این اساس تغییر یافته است.

کتاب سازشناسی کاربردی اثر مجید کولیوند در ۱۵۲ صفحه توسط نشر نای و نی منتشر شده است.