تار و ترانه

برای آموزش تار و سه‌تار سال‌هاست زحمات زیادی کشیده شده و هنرمندان بزرگی درباره‌ی آن شیوه آزمایی کرده‌اند. اولین اقدام برای آموزش تار، مربوط به استاد علینقی وزیری است به نام دستور تار که بیشتر با فواصل موسیقی غربی، تمرین‌های دو صدایی و تکیه بر هارمونی غربی تدارک شده است. از این که چه مدت مورد آموزش قرار گرفته و چه نتیجه‌ای دربر داشته، اطلاع درستی در دست نیست. همچنین ایشان ردیف‌های میرزا عبداله و میرزا حسینقلی را به این هدف که به دست فراموشی سپرده نشود به خط نت نوشت که این کوشش نه تنها به انتشار سپرده نشد، که بر اثر سهل‌انگاری، آن گنجینه‌ی ارزشمند از دست رفت.

کتاب دستور مقدماتی تار و سه تار هنرستان در سال ۱۳۲۹ به عنوان دومین شیوه برای آموزش این سازها، در دو جلد منتشر شد. در این کتاب‌ها سعی شد، نگاه کاملا غربی کتاب وزیری را با اشاره به گونه‌های موسیقی ایرانی، یعنی پیش درآمد، رنگ، آهنگ‌های محلی و چهارمضراب کمی جبران نموده و نسبت به کتاب وزیری به موسیقی ایرانی نزدیک‌تر باشد، در ضمن هنرجوی تار و سه‌تار را به نواختن گام، آرپژ و برخی فرم‌های غربی نیز آشنا نماید. این کتاب در طی حدود ۶۰ سال آموزش، هنرمندان بزرگی را در دامان خود پرورانیده است. اینکه استعداد و نبوغ آن‌ها در پیشرفت‌شان موثر بوده و یا این شیوه، سوالی است که پاسخ به آن دشوار است.

بعد از کتاب هنرستان کتاب‌های، شیوه‌ی سه‌تار نوازی از آقای جلال ذوالفنون در چهار جلد، دستور سه‌تار نوشته‌ی آقای حسین علیزاده در دو جلد و شیوه‌ی نوین آموختن تا و سه‌تار از آقای کیوان ساکت در ۶ جلد منتشر شد، که هرکدام به نوبه‌ی خود از ویژگی‌هایی برخوردار است.

کتاب تار و ترانه در قالب سرفصل‌های آموزشی دستور مقدماتی تار و سه‌تار هنرستان طراحی شده و همچنین سعی شده تا نکات لازم و تکنیک‌های مخصوص تار و سه‌تار مانند ریز، دراب، تکیه و... نیز به آن اضافه شود، تا بعد از نواختن  دو کتاب، توانایی هنرجو برای ردیف‌نوازی آماده شود. آموزش کتاب تار و ترانه همراه با کتاب هنرستان توصیه می‌شود.

کتاب تار و ترانه اثر یمین غفاری در ۵۶ صفحه همراه با فایل صوتی توسط نشر هستان منتشر شده است.