جولیو باس

جولیو باس، در ۲۱ آوریل سال ۱۸۷۴ در «وب بيا» (Vobbia)از توابع «ونیزه» متولد شد. او تئوریسین، کمپوزیتور و ارگ‌نواز ایتالیایی بود و کمپوزیسیون موسیقی را نزد ج، تبالدينی (G.Tebaldini) و ژ، ج، رین برگر (J.G . Rheinberger ) و نواختن ارگ را نزد: ام، اِ، بُوسی، (M.E .Bossi ) آموخت.

باس استاد «کاپلا» (Maestro di cappella) در «کالوی» و «ریزُرتا» و «تئانو» بود و بعدها به سِمت ارگ‌نواز کلیسای «سن لوئیجی دی فرانچزی آروما» انتخاب گردید. از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۵ سمت استادی تئوری و تاریخ موسیقی را در کنسرواتوار «ميلانو» برگزیده بود. او در تدوین جلد هفتم «خطوط عتیقه موسیقی»، با « بنه دتینی دی سولسمه» (Benedettini di Solesales) همکاری داشت.

از انتشارات این موسیقیدان می‌توان به کتاب ملودی و شیوه ساختن آن، رسالة «آگاهی از آواز گرگوریان» که سال ۱۹۰۴ در رم، انتشار یافت و به سال ۱۹۱۰ در «دوسلدورف» به نام رسالة «آواز گرگوریان» تجدید چاپ گردید و کتاب «متد آکمپانیمان آواز گرگوریان و کمپوزیسیون روی هشت مد»، که در سال ۱۹۲۹ در «تورینو» انتشار یافت، اشاره کرد. وی همچنین قطعه‌ای برای ارگ و ارکستر مجلسی نوشته است که به «ساكرا» (Sitera) معروف است.