رکن‌الدین‌خان
رکن الدین مختاری فرزند مختارالسلطنه در سال ۱۲۶۶ شمسی در کرمانشاه متولد شد. ویولن را نزد حسین خان اسماعیل‌زاده آموخت. اجراها و نواخته‌های او در میان مردم کم‌تر انتشار یافت، زیرا هیچ‌گاه به صورت حرفه‌ای به موسیقی نپرداخت اما آنچه از او مانده بیانگر مهارت و تسلط او در نواختن این ساز می‌باشد. ساخته‌هایش به سبک درویش نزدیک ولی مفصل‌تر است به خصوص در پیش درآمدهایش که به تقریب به تمامی گوشه‌های اصلی دستگاه نظری می‌افکند. بیشتر ساخته‌هایش پیش درآمد و رنگ است و کم‌تر به ساختن تصنیف پرداخته است.
تاریخ موسیقی از مختاری به عنوان همراه درویش در به وجود آمدن فرم پیش درآمد و رنگ به صورت کنونی یاد می‌کند. به دلیل گذشته‌ی سیاسی و شغلی او، روح الله خالقی در کتاب خود با احتیاطی آمیخته به تاسف از او یاد می‌کند و برخلاف دیگر هنرمندان که شرح حال کاملی از آنان به دست می‌دهد کم‌تر به او می‌پردازد و حتا هیچ‌گاه نام او را به طور کامل نمی‌نویسد. در کتاب سرگذشت موسیقی ایران از او تحت عنوان ویولن همسایه و گفت و گویی درباره‌ی یک آهنگساز یاد می‌کند.
پس از آزادی از زندان در حدود سال‌های ۱۳۳۰ بخشی از اوقات او را فعالیت‌های موسیقی پر نمود، از جمله عضویت در شورای موسیقی رادیو، عضویت در شورای تدوین کتاب ردیف موسیقی و .... در سال‌های قبل از مرگش یکی از سازمان‌های هنری وقت درصدد برآمد مجموعه‌ای از ساخته‌ها و نواخته‌های او را ضبط نماید. مختاری به شرط این که دستگاه‌های ضبط کیفیت صدایی سازش را تغییر ندهد حاضر به این کار شد اما با تاسف بعد از آزمایش‌های مکرر و پس از شنیدن صدای ساز خود رضایتش حاصل نگشت و این امر متوقف شد. مختاری در سال ۱۳۵۰ در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
