روح الله خالقی

روح الله خالقی، نویسنده کتاب دستور مقدماتی ویولن، در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در کرمان متولد شد. موسیقی را با تار آغاز کرد و سپس نزد میرزا رحیم کمانچه‌کش به فراگیری ویولن مشغول شد. مدتی هم نزد رضا محجوبی آموزش دید و در سال ۱۳۰۲ وارد مدرسه‌ی موسیقی وزیری شد. خالقی در این مدرسه‌ی نوبنیاد، نزد علینقی وزیری که به تازگی از اروپا بازگشته بود، آموختن شیوه‌ی صحیح ویولن‌نوازی و تئوری موسیقی را آغاز کرد. مدتی هم به عنوان نوازنده‌ی ویولن با ارکستر مدرسه همکاری داشت و به پیشنهاد وزیری، علاوه بر مطالعه‌ی کتاب‌های هارمونی ربر و دبوا، از راه نامه‌نگاری با دانشگاهی در پاریس، رشته‌های هارمونی و سازشناسی را کار کرد. کوشش‌های پیگیر خالقی برای رفتن به اروپا و آمریکا برای فراگیری جدی این رشته‌ها به جایی نرسید. خالقی از نوزده سالگی به تدریس ویولن و تئوری موسیقی در مدرسه‌ی موسیقی وزیری مشغول شد و به موازات آن، در دانش‌سرای عالی تحصیلات خود را تا دریافت لیسانس در رشته‌ی زبان و ادبیات پارسی ادامه داد.

خالقی در ۱۳۲۳ با همکاری تعدادی از دیگر هنرمندان، «انجمن دوستداران موسیقی ملی» را تشکیل داد. این انجمن کنسرت‌هایی را برگزار کرد که مورد توجه دوستداران موسیقی ایرانی قرار گرفت. وی درنهایت در سال ۱۳۲۸ در زمانی که تدریس موسیقی ایرانی از برنامه‌ی کار هنرستان موسیقی حذف شده بود، هنرستان موسیقی ملی را تشکیل داد. خالقی تا سال ۱۳۳۸ ریاست هنرستان موسیقی ملی را به عهده داشت و پس از کناره‌گیری از این سمت، در رادیو تهران فعالیت‌های خود را ادامه داد. رهبری ارکستر گلها ، تهیه و اجرای دو برنامه «یادی از هنرمندان» و «ساز و سخن» تنظیم آثار عارف قزوینی و علی اکبر شیدا برای ارکستر، از جمله فعالیت‌های خالقی در رادیو تهران بود. خالقی مدتی هم مدیریت مجله‌های چنگ و پیام نوین را نیز به عهده داشت.

علاوه بر این خالقی تالیفات مهمی چون کتاب سرگذشت موسیقی ایران و کتاب وزیری - خالقی ۲۰ آهنگ برای تار و سه تار را از خود به جای گذاشته است. وی سرانجام در ۲۱ آبان ۱۳۴۴ بر اثر بیماری زخم معده در یکی از بیمارستان‌های شهر سالزبورگ اتریش دار فانی را وداع گفت.