احمد عبادی
شادروان استاد احمد عبادی در سال ۱۲۸۵ شمسی در تهران به دنیا آمد. او کوچک‌ترین فرزند میرزاعبدالله بود و هنگام مرگ پدر حدود ۷ سال داشت. دو خواهرش، مولود و ملوک و برادرش، جواد محضر پدر را درک کرده بودند و تار و سه‌تار را نزد او آموخته بودند. جواد در جوانی دار فانی را وداع گفت. احمد از کودکی نزد خواهرانش، مولود و ملوک که از آموزش‌های پدر بهره برده بودند، به فراگیری سه‌تار پرداخت. و در هجده سالگی، نوازنده‌ای قابل بود.
شیوه‌ی نوازندگی استاد عبادی در سه‌تار، منحصر به فرد بود. تک‌نوازی‌ها و همنوازی‌های او در برنامه‌ها رادیو، به ویژه در برنامه‌های گلها، از آثار ماندگار اوست و همچنان در یاد و خاطره‌ی دوستداران موسیقی ایرانی خواهد ماند. آلبوم کوک سه تار از آخرین آثار استاد عبادی است که در سال‌های آخر عمر تالیف و اجرا کرده و در آن کوک‌های مختلف سه تار را در دستگاه‌های موسیقی ایرانی معرفی کرده است. شادروان عبادی در سال ۱۳۷۱ در تهران چشم از جهان فروبست و با مرگ وی، آخرین بازمانده‌ی بزرگ خاندان آقا علی اکبر نیز از میان رفت.
آثار تالیفی بسیاری از احمد عبادی در زمینه‌ی موسیقی به چاپ رسیده است که از میان آن‌ها دو کتاب ۱۰ قطعه چهار مضراب و شهنواز از شاخص‌ترین آثار وی به شمار می‌آیند.
