آهنگ‌های برگزیده برای نوآموزان ویولن

آهنگ‌های برگزیده برای نوآموزان ویولن شامل کتاب اول و کتاب دوم به شکلی تنظیم گردیده که از آن می‌توان همگام با کتاب‌های آموزشی متداول در ایران استفاده نمود. در ترتیب و چیدمان دروس سعی بر این بوده از تنالیته‌ها و میزان‌هایی با فیگورهای ریتمیک متنوع استفاده شد. همچنین کتاب آهنگ‌های برگزیده برای نوآموزان ویولن کتاب اول به شکلی ساده و با توجه به توانایی نوآموزان تنظیم شده است.

ردیابی مبادی و ریشه‌های پیدایش ویولن آسان نیست. در کنده‌کاری‌ها و نگاره‌های اروپایی از حدود سال نهصد میلادی سازهایی به چشم می‌خورند که با آرشه نواخته می‌شوند اما تفسیر این نگاره‌ها دشوار است و نام‌هایی که به این سازها داده‌اند متفاوت است و با یکدیگر تداخل دارند. تقریبا همه کشورهای اروپایی مدعی ابداع ویولن هستند اما هیچ کدام نمی‌توانند با قاطعیت بر تفوق تاریخی ایتالیا در این زمینه غلبه نمایند.

اینکه ویولن در چه تاریخی و به وسیله چه کسی به ایران آورده شد، اطلاع دقیقی در دست نیست اما آنچه از گفته‌ها و نوشته‌ها برمی‌آید ویولن در زمان ناصرالدین شاه قاجار به ایران آورده شد و موسیو دوال فرانسوی که معلم بخشی از مدرسه موزیک دارالفنون بود به مدت دو سال در ایران ماند و به تعلیم ویولن پرداخت. ظاهرا او قدیمی‌ترین معلم ویولن در ایران بوده ولی قدیمی‌ترین نوازندگان ویولن به شیوه ایرانی را می‌توان حسین هنگ آفرین، تقی دانشور ملقب به علم السلطان و ابراهیم آژنگ دانست که در مدرسه موزیک دارالفنون تعلیم می‌گرفتند و حسین هنگ آفرین که بعدها خود در شعبه موزیک دارالفنون کار می‌کرد شاگردانی داشت که برجسته‌ترین آن‌ها ابوالحسن صبا بود. بعد از بازگشت کلنل علینقی وزیری از اروپا و تاسیس مدرسه خصوصی موسیقی در سال ۱۳۰۲ ابوالحسن صبا نزد او به نواختن ویولن پرداخت که از وی آثار بسیاری برای موسیقی ایران به جای مانده و دوره سه جلدی ردیف‌های ویولن او تاکنون به عنوان مرجع جهت ردیف‌نوازی مورد استفاده قرار گرفته است.

کتاب آهنگ‌های برگزیده برای نوآموزان ویولن کتاب اول تنظیم و گردآوری محمدعلی صدیقیانی در ۴۸ صفحه توسط نشر نای و نی منتشر شده است.