کارل چرنی
کارل چرنی در شهر وین و در یک خانواده‌ی اهل موسیقی با اصلیت جمهوری چک متولد شد. پدربزرگ او نوازنده‌ی ویولن و پدر او نوازنده‌ی ابوا، ارگ و پیانو بود. خانواده‌ی وی از شهر نیمبورک در منطقه‌ی بوهیمیا به وین آمدند و کارل تا سن ده سالگی نمی‌توانست به زبان آلمانی صحبت کند. چرنی که یک نابغه‌ی خردسال بود در سن سه سالگی شروع به نواختن پیانو و در سن هفت سالگی شروع به آهنگسازی کرد.
اولین استاد پیانو وی پدرش ونزل چرنی بود که بیشتر او را با موسیقی باخ، موتزارت و کلمنتی آشنا کرد. چرنی در خانه‌ی پدری خود به اجرای تکنوازی‌های پیانو پرداخت. بتهوون در یکی از این تکنوازی‌ها حضور یافت و چنان تحت تاثیر اجرای چرنی از سونات پاتتیک قرار گرفت که این کودک ده ساله را به شاگردی پذیرفت. پس از آموزش نزد بتهوون درس‌هایی را با یوهان نپوموک و آنتونیو سالیری سپری کرد. او همچنین در کلاس‌هایی که موتزیو کلمنتی در پاریس، وین، سن پترزبورگ، برلین، پراگ، رم و میلان برگذار می‌کرد شرکت کرد.
چرنی قطعات بسیار زیادی را تصنیف کرد، از جمله موسیقی‌های مذهبی و سرودهای عزا و چندین سمفونی، کنسرتو، سونات و کوارتت زهی و سایر موسیقی‌های مجلسی، که بسیاری از این قطعات موسیقی هرگز چاپ نشدند. نسخه‌ی دست‌نویس آن‌ها در اختیار انجمن موسیقی دوستداران موسیقی وین است؛ چرنی در وصیت‌نامه‌ی خود ملک شخصی‌اش را به این موسسه اهدا کرد. تعدادی از این آثار اولین بار در ژوئن سال ۲۰۰۲ و در فستیوال موسیقی کارل چرنی که توسط موسسه‌ی مطالعات اتریش و اروپای مرکزی، ورث، متعلق به دانشگاه آلبرتای کانادا برگزار شد در سطح جهانی اجرا شدند و رهبری هنری آن بر عهده‌ی نوازنده‌ی پیانوی کانادایی آنتون کوثرتی بود.
وی تالیفات مهمی از جمله کتاب چرنی 740 هنر چالاکی انگشتان در نواختن پیانو، چرنی اپوس 299 مکتب سرعت و چرنی اپوس 823 پیانیست جوان را در زمینه‌ی نوازندگی پیانو از خود به جای گذاشته است.
