۲۴ چهارمضراب از استاد ابوالحسن صبا

ابوالحسن صبا (۱۲۸۱-۱۳۳۶) یکی از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی ایرانی است. او در خانواده‌ای اهل موسیقی و ادب در تهران متولد شد. پدرش کمال السلطنه، پزشک و ادیب بود و سه تار می‌نواخت و نخستین استاد صبا بود. صبا فراگیری موسیقی و سازهای مختلف را نزد استادان زمان خود به قرار زیر آموخت:
تار و سه تار: میرزا عبدالله، درویش خان و علینقی وزیری
ویولن: حسین هنگ‌آفرین
کمانچه: حسین اسماعیل‌زاده
سنتور: علی‌اکبر شاهی
نی: اکبرخان
ضرب: حاجی خان
صبا در جوانی به مدرسه‌ی کمال الملک رفت و نقاشی و رشته‌هایی چون نجاری، ریخته‌گری، معرق و خاتم را آموخت. او سوای تربیت شاگردان بسیار، آثار فراوانی در زمینه‌ی اجرا و نیز تالیفات موسیقی دارد. از جمله کتاب‌های آموزشی وی می‌‌توان به مجموعه‌ی دوره‌ی اول، دوم و سوم ویولن، دوره‌ی اول تا چهارم سنتور، و دوره‌ی اول سه تار اشاره کرد. این استاد بزرگ که قطعات بسیاری را در دستگاه‌ها و آوازهای مختلف تصنیف نموده، تمام طول عمر پربار خود را صرف آموزش و اجرای موسیقی کرد و سرانجام به دلیل ناراحتی قلبی در سن پنجاه و پنج سالگی دیده از جهان فروبست.

فرم چهارمضراب به دلیل داشتن پایه‌های ریتمیک بیشتر برای سازهای مضرابی متداول است اما در آثار استاد صبا وجود ملودی‌های ناب بر بستر این پایه‌های ریتمیک و فضای ملودی محور، باعث می‌شود ضربی‌ها و چهارمضراب‌های او برای تمامی سازها قابل اجرا باشد. در کتاب ۲۴ چهارمضراب از استاد ابوالحسن صبا، با توجه به این ویژگی و با در نظر گرفتن خصلت‌های صوتی و تکنیکی ساز نی، در بازنویسی این فضای ملودی محور تاکید شده و مجموعه‌ی حاضر به عنوان یک اثر اجرایی - آموزشی برای نی‌نوازان تدوین شده است.

کتاب ۲۴ چهارمضراب از استاد ابوالحسن صبا تدوین، آوانویسی و اجرا سیامک جهانگیری در ۶۴ صفحه همراه با CD توسط نشر ماهور منتشر شده است.