پینک فلوید و فلسفه

پینک فلوید، با توجّه به موسیقیِ وجودی و سینمایی‌اش، به یکی از تأثیرگذارترین و شناخته‌شده‌ترین گروه‌های راک در طول تاریخ بدل شد. آن‌ها با ایجاد یک‌جور «کِرِخی دلپذیر» در مخاطبان به چنین مقامی نرسیده‌اند؛ این جایگاه حاصل برآشفتن، به‌هم‌ریختن، به پرسش‌گرفتن و انتقادکردن است. آیا با توجّه به کاری که داروهای روان‌گردان با ذهن ما می‌کنند باید در اعتبار حواس‌مان شک کنیم؟ چه شد که مدرسه تبدیل شد به جایی برای شستشوی مغزیِ دانش‌آموزان؟ وقتی اعضای یک گروه راک عوض می‌شوند، خودِ گروه هم عوض می‌شود یا سر جای‌اش باقی می‌ماند؟ از همگامی‌ها میان نیمۀ تاریک ماه و جادوگر شهر اُز چه می‌توان آموخت؟ آیا نیچه نمونه‌ای قدیمی‌تر از شخصیت سید برت است؟ کِی فهمیدید وجودتان حفره‌ای در دل واقعیت است؟ اگر گوشت را نخوری، مگر می‌شود پودینگ بخوری؟

صدا و نور به کار رفته در آثار پینک فلوید در دهه ی ۱۹۶۰ روانپریشی را تعریف و القا می کرد ، اما آهنگ های بعدی آنها ترکیبی از راک ، موسیقی ارکسترال ، ادبیات و فلسفه بود. دو آلبوم روی تاریک ماه و دیوار سختگیری های معمول و رایج در موسیقی پاپ را برای تمرکز بر موضوعاتی چون جنون ، ناامیدی ، بی رحمی و بیگانگی نادیده گرفت. در کتاب پینک فلوید و فلسفه ، ۱۶ تحقیق با بررسی ایده ها ، مفاهیم و مشکلاتی که معمولا نه در متن یک گروه راک بلکه در صفحات فیلسوفانی چون هایدگر ، فوکو و سارتر وجود دارد ، به قلب پینک فلوید فرو می روند. این مسائل شامل معنای وجود ، جایگاه فرد در جامعه ، تناقضات هنر و تجارت و مرز نامشخص بین نبوغ و جنون است. تاریخ پویای این گروه به نویسندگان کتاب پینک فلوید و فلسفه این امکان را می دهد تا در مورد مالکیت معنوی ، ماهیت نویسندگی و اینکه آیا کل افراد ، به ویژه در مورد گروه های راک ، بیش از مجموع تک تک آنها هستند ،تحقیق کند.

کمتر گروهی در تاریخ راک توانسته است به اندازۀ پینک فلوید این همه تأمّل مدهوشانه و گفتگوی فکری عمیق به راه بیندازد. جرج رایش در کتاب پینک فلوید و فلسفه قطعاً درک هواداران را دربارۀ این گروهِ خارق‌العاده ژرف‌تر می‌کند و برای بی‌اعتقادها این موضوع را روشن می‌کند که راجر واترز در کنار امثال فریدریش نیچه بخشی از سنّت فلسفه است.

کتاب پینک فلوید و فلسفه اثر جرج رایش ترجمه یاسر پوراسماعیل در ۳۵۰ صفحه توسط انتشارات لگا منتشر شده است.